Columns van Smoel.nl

Gangster!
door Wilbert Pot


Laatst zag ik rond een uur of negen 's avonds op een muziekzender de ongecensureerde videoclip P.I.M.P. van 50 cent. Pimp betekent pooier en de vrouwen in de videoclip speelden voor hoer.

Ze moesten eerst z’n vette auto wassen, werden aan halsbanden uitgelaten en liepen volledig naakt door het beeld te huppelen, waarop ze meneer vervolgens moesten aflebberen. Op de nieuwe DVD van deze rapper zal een bonustrack pornomovie komen waarin hij sex heeft met z’n vrouwelijke groupies in de tourbus. Was er niet ooit een stroming die het feminisme werd genoemd?

Maar de overige rappers, zoals Snoop Dog, 2pac, Jay-Z en Eminem doen er niet aan onder. Het staat bol van pornografie, drugs, racisme, wapens en geweld. De jeugd van tegenwoordig is er gek op. Het is het wereldje van de gangsterrap.

Hoewel ze nog steeds hits maken en laatst een duet hebben opgenomen, zijn Notorious BIG en 2pac jaren terug al doodgeschoten. 50 cent was crackdealer en heeft 12 schotwonden. Zo, stoer hé! Gangsters zijn vet cool. Last van iemand, schiet 'm overhoop.

Leraren zijn ook best lastig: BENG!

Als Harry Potter een beetje te eng wordt in Amerika, dan komt de film al bijna niet door de keuring heen. Er moeten scènes worden geknipt anders mag hij niet aan personen onder 16 worden getoond, terwijl in deze videoclips gewoon alles te zien is en men de jeugd ook nog aanspoort. Als je onze weg volgt wordt je rijk, want de rappers uit de ghetto lopen nu in mooie glitterpakjes, rijden rond in dure auto's. De rijkdom is af te meten aan het aantal hoeren die zich in zijn directe omgeving begeven. En loopt er iemand in de weg: "Kill the motherfucker!"

Als muziekliefhebber verleg ik graag mijn grenzen, maar toen ik de nieuwste cd van 50 cent van mijn neefje van 11 geleend had en deze shit nog eens in 60 minuten tijd over me heen kreeg gestort, dacht ik: "Kan dit eigenlijk wel!?"
Word ik te oud?

Koffie verkeerd
door Janske Mollen


Wat is dat toch met mannen? Geen peil te trekken op die wezens. De ene wordt rood tot aan zijn tenen als je intieme insinuaties maakt, de ander kan het niet direct genoeg. Ik heb echt dringend een handleiding nodig. En liefst een in een taal die ik begrijp.

Ik had een date met een man. Leuke vent, niks mis mee. Gewoon gezellig koffie drinken. Of klinkt date dan weer te zwaar, te heftig, te intens? Blijkbaar wel, want de man liet me per sms weten dat hij zich ‘erg opgelaten zou voelen’ om koffie met me te drinken. Hij was ‘te dronken geweest toen we dat afspraken’. Pardon?

Ik weet toch zeker dat ik hem niet vroeg met me te trouwen. Ik heb hem ook niet voorgesteld het bed in te duiken of een jarenlange relatie te beginnen. Ik had op dat moment de intentie niet eens. Ik kende de man niet goed genoeg om verliefd te worden, om mezelf verliefd te maken. Ik kende hem net goed genoeg om eens gezellig koffie te gaan drinken. Vond ik.

Waarschijnlijk zijn er best redenen te bedenken om geen koffie met me te gaan drinken. Misschien zijn er wel redenen die ik niet ken of niet kan doorzien. Maar dat een man zo moeilijk doet over een koffiedate en me vervolgens afscheept met een suffig sms’je, is echt te sneu voor woorden.

En om heel eerlijke te zijn: ik wil niet eens meer koffie drinken met die man. Want als er al moeilijkheden lijken te ontstaan door een afspraak te maken over koffiedrinken, dan wil ik me een verdergaand scenario niet eens voorstellen.

Iemand zin in koffie, cappucino? Koekje erbij?

Tolerant
door Wilbert Pot


De woordenboekdefinitie van tolerant is "verdraagzaamheid jegens andersdenkenden". Ons landje wordt nog steeds gezien als tolerant. Maar de tolerantiegrens, de grens tot waar men iets toestaat of kan verdragen, verschuift langzamerhand. Hoe tolerant is ons land eigenlijk nog?

De algemene rotsvaste mening die na de Tweede Wereldoorlog ontstond was dat je tolerant moest zijn ten opzichte van andersdenkenden. En lange tijd is het goed gegaan en mocht ieder zijn/haar normen, waarden en gewoontes uitdragen. Maar sinds andersdenkende culturen zelf minder tolerant blijken en opvattingen hebben geformuleerd die indruisen tegen de algemene geformeerde Nederlandse norm, weten we niet goed onze houding te bepalen en wordt er paniekerig en excessief gereageerd.

Bewoners van achterstandswijken reageerde 10 jaar geleden al op de groeiende problematiek binnen een kleine harde kern van bepaalde bevolkingsgroepen. Men stond in de kou en men werd bestempeld als racistisch. Terwijl toentertijd deze harde kern nog handelbaar was, is vandaag de omvang zo toegenomen dat er bijna niets meer aan te doen is.

Nu het na Pim Fortuyn vrij normaal is om te spreken over de negatieve ontwikkelingen van bepaalde etnische groeperingen, durft de pers te schrijven over dit onderwerp en wordt de publieke opinie beïnvloedt en is het een landelijk maatschappelijk probleem. En wordt het gegeneraliseerd, in het algemene getrokken, is de integratie mislukt en wordt iedereen over een kam geschoren. Plots ontstaan er ineens debatten over het dragen van hoofddoeken, terwijl dat totaal irrelevant is. Een gemiddelde legging is per slot van rekening schadelijker voor de volksgezondheid.

Wat Murat D. heeft gedaan vorige week is vreselijk en via inbreng van smoel.nl werd er iemand gearresteerd die een terecht foute uitspraak deed in een reactiebox. Maar als ik een willekeurig internetforum bekijk, dan staan er ook zeer ernstige bedreigingen richting Murat die gaan van marteling naar moord.

De algemene tolerantiegrenzen verschuiven. Er ontstaat reactie op reactie, totdat de spreekwoordelijke bom barst.

Had men 10 jaar geleden maar geluisterd.

Onnadenkendheid
door Vincent Wever


Er zijn grenzenDe eerste woorden van deze column begin ik net na de een minuut stilte die op veel scholen in acht is genomen naar aanleiding van de moord op Hans van Wieren. Een stilte die ik ook in acht heb genomen, maar dat kwam meer omdat ik alleen zat en ik praat nu eenmaal niet vaak in mezelf. Ondertussen was er wel een oorverdovende discussie gaande op deze site naar aanleiding van de moord; en terecht.

Aan de andere kant kun je je nog afvragen of het zinloze gespui wat er de afgelopen dagen hier getoond is, nog een discussie is. Het lijkt wel alsof bij elke schokkende moord (wanneer is een moord niet schokkend eigenlijk?) de reacties meer stupide worden! Begon het nog met relatief onschuldige stille tochten voor slachtoffer voor zinloos geweld, al gauw kwamen er massahysteries, rellen, stille tochten voor daders van zinloos geweld en nu wordt het zelfs openlijk voor de dader van een moord opgenomen! Tussen alle slecht gespelde postjes zat ook een berichtje van een 16-jarig meisje met een kapotte Caps Lock-toets. Ze zit nu vast vanwege bedreiging, omdat ze het zo nodig vond haar leraar met de dood te bedreigen.

Onnadenkendheid leidt vaak tot extremisme. Of je nu zegt dat de dader doodgemarteld moet worden of dat je hetzelfde wilt gaan doen; het is het resultaat door onintelligente, door hormonen of emotie gevoede onnadenkendheid. Dat is op zich niet erg, maar gewoon menselijk. Het is alleen ook menselijk om je grenzen te kennen. En die grenzen heb ik wat mij betreft vaak zien overschrijden vandaag. Een doodsbedreiging is namelijk –vergeef me de woordspeling- doodserieus en niet voor niets strafbaar.

Wat ook strafbaar is, is discriminatie. Of postjes van die strekking strafbaar zijn, weet ik niet; ik ben geen jurist, maar smakeloos vind ik ze wel. Er werd openlijk gepleit voor een aparte wetgeving van mensen met een andere afkomst en (hallo borrelpraat!) het terugsturen van mensen “naar hun eigen land”. Heel fijn, maar de mensen die hier bedoeld worden, en vaak hier al zijn geboren en getogen zijn, zijn dus ook Nederlanders!

Was het een goed idee om al die stompzinnige postjes te verwijderen? Je kunt zeggen dat je daarmee een discussie blokkeert. Ook zie je zo niet hoeveel foute reacties er om een dergelijk kwestie worden geuit. Aan de andere kant verdienen die reacties misschien wel helemaal die aandacht niet. Hoe erg ook; het is en blijft ‘gewoon’ een moord. Laten we eerst eens twee keer nadenken voordat we reageren op iets. Als Murat dat had gedaan, had Hans van Wieren misschien nu ook nog wel geleefd.

De fietsbrigade
door Wilbert Pot


Op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat je een voorlopige beroepskeuze maakt. Veel leeftijdsgenoten delen deze keuze, namelijk: politieagent. Bij het overgrote deel verandert deze beroepsvoorkeur als de lagere school verlaten wordt. Maar er zijn dus mensen die echt politieagentje gaan spelen.

Helemaal niet erg natuurlijk, want er moet meer blauw op straat. Geboren en getogen in een arbeiderswijk in Utrecht kan ik dit alleen maar beamen. Maar een klein gedeelte van deze beroepsgroep handelt uit het oogpunt van egoversterking. Kleine ventjes met een minderwaardigheidscomplex die met pet en uniform zich gedragen alsof ze Judge Dredd in hoogst eigen persoon zijn. Dit selecte gezelschap komt dan meestal bij de fietsbrigade.

Ik let altijd zeer op m'n veiligheid en de daarbij horende verlichting, aangezien je in mijn wijk rond de 200 meter van je fiets afgereden kan worden door het vrij agressieve autorijdende verkeer. Maar een aantal weken terug is mijn nieuwe volledig verlichte stalen ros gestolen en dus heb ik sinds kort zeer goedkoop roestig knol, waarbij de verlichting te wensen overlaat.
Ik reed gisterenochtend als een gek door de stad door de stromende regen. Ik had iets te lang afscheid genomen van mijn vriendin en ik wist al dat ik te laat zou komen op m'n werk. Onder de spoortunnel stonden ze. 10 man sterk van het ergste soort, opgesteld in fuikvorm. Het kleinste, meest iele agentje hield mij staande en stelde mij op schoolmeestertoon de vraag: "Weet u op welke plaatsen op uw fiets verlichting verplicht is?" Ik had gelijk zoiets van: "Doe niet zo irritant, anders blaas ik je weg, mug!" Maar ik bleef rustig en gaf de reactie: "Ik had een volledig verlichte fiets die gestolen is door de criminelen in een notendop die jullie maar niet aanpakken!" Waarop de agent reageerde: "Oh, meneer weet zelf zeker wel hoe hij de criminaliteit kan oplossen!?" Inkoppertje: "Ja, je lost het in ieder geval niet op door met 10 man sterk de hardwerkende medemens op fietsverlichting te controleren!" Tja, je kunt misschien wel raden waar het gesprek heen ging en ik zwaar balend en financieel lichter doorreed op mijn niet verlichte fiets.

Even verder zag ik dat ze in tegenovergestelde richting nogmaals met 10 man stonden te controleren. Ik was toch al te laat voor mijn werk, dus ik ben 200 meter verderop gaan staan en ik heb in tien minuten zo'n vijftig onverlichte fietsers kunnen redden van de vernedering.

Ik weet het. Je schiet er niks mee op. Maar even voelde ik me een superheld.

Vieze vrouwenpraat
door Vincent Wever


Het begon vanochtend al. Ze kwam met een goeie kater naar buiten zetten, dat zag je zo al. “Ik moet je wat vertellen”, zei ze.

Wat erop volgde was een typisch verhaal van een vrijgezel meisje dat teveel drinkt en daarna jongens mee naar huis neemt. Vrouwen vertellen mij vaak dat soort verhalen. Op zich erg leuk; je hoort nog eens wat en je hebt het gevoel dat je in vertrouwen genomen wordt. Dat gevoel had ik vanochtend precies twintig minuten en op dit moment hoor ik het verhaal voor de zesde keer voorbij komen, inclusief de meest gore details.

Het hoogtepunt was het telefoongesprek hiervoor. Ze belde met een ander meisje dat net als haar kennelijk de capaciteiten heeft om een enorme slet te worden. Na de leuke details die ik al een paar keer eerder had mogen aanhoren, volgde terloops een rijtje met andere potentiële kandidaten die ze de vorige avond had kunnen krijgen, waarna er een grondige analyse volgde van wat er nog allemaal kan gaan gebeuren op het gebied van liefde en sex.

Dat is dus kennelijk ook emancipatie. Na heel veel erg eerlijke vrouwenverhalen enerzijds en al dan niet stiekem afgeluisterde vrouwengesprekken anderzijds, ben ik nu toch wel definitief tot de conclusie gekomen dat de term “vieze mannenpraat”, die vaak door het andere geslacht be- en veroordeeld wordt, volslagen onterecht is. Vieze vrouwenpraat is veel erger. En het allitereert veel beter.

Vieze vrouwenpraat kent veel meer gore details, er wordt met minder respect over het andere geslacht gesproken en er wordt niet geschroomd om dit in het openbaar te uiten, zelfs tegenover ons mannen. Het is een overbodige egoboost, die ze immers toch al krijgen van de door mannen betaalde drankjes en gegeven complimentjes. Vieze vrouwenpraat moet stoppen, anders zou het mannelijk deel van de natie wel eens massaal hoofdpijn kunnen krijgen.

(Om privacyredenen is de naam Ze gefingeerd)

De norm
door Wilbert Pot


Lelijk, oud, dom, druk, lui, dik, gebitje als een kerkhof, flaporen, hangende oogleden. Je kunt er tegenwoordig van alles aan doen. Maar waar ligt de norm?

Diëten, sportscholen, plastisch chirurgen of self improvement-trainingen. Het aanbod is groot en ze draaien als nooit tevoren. En mocht het voorgaande niet helpen, dan speelt de farmaceutische industrie er op in. Was een kind vroeger gewoon druk. Nu krijgt het al gauw een ADHD-stempel opgedrukt en een pilletje om het rustig te houden. Krijg je een spontane winterdepressie, dan helpt een prozacje wel.

Laatst zag ik voor het eerst het programma 'Make me beautiful', waarin een trouwe huismoeder ontevreden was over haar oogleden, hangbuikje en haakneusje. Even op de operatietafel, 6 weken met je kop in het verband en je bent weer zo goed als nieuw c.q. gewenst. Normaalste zaak van de wereld.

En de glossy magazines zetten de toon, het ideaal. Zij laten zien hoe je er uit moet zien en je moet gedragen om bij de 'normale' mens te horen en gelukkig te zijn. Met hier en daar een verbouwinkje moet het lukken. Nederlanders met een beetje bekendheid lopen naar de vleesknutselkliniekjes en de rest volgt langzaam. Terwijl het ware geluk toch ligt bij de acceptatie van jezelf en van je omgeving. Toch?

Langzaam verschuift het knutselen aan lichamen van de medische sector naar de commerciële sector. Je kunt jezelf nu al een gespleten tongetje laten aanmeten of spikes onderhuids in je schedel laten aanbrengen, zonder een doktersverklaring. Ik vrees voor de toekomst, waarbij de technieken toenemen en andere idealen worden gezet. Een duivelstaartje staat ook best leuk of ogen in het achterhoofd voor de nieuwsgierige medemens.

Wat is de norm? Wanneer houd je op? Waar ligt de grens?

Lekker knallen
door Vincent Wever


Je komt de Zwolse Diezerstraat uit alsof je zelf een dag in een oliebollenkraam hebt staan bakken, op TV wordt je doodgesmeten met maand-, jaar- en eeuwoverzichten; ja, ook ik had het dit jaar weer door dat het oud en nieuw is!

Merkwaardig feestje toch eigenlijk. We hebben met z’n allen als westerse samenleving afgesproken dat we op één bepaalde dag in het jaar vieren dat er weer een jaar om is. Ik vind het prima; ook al is het een woensdag, ik pik graag een oliebol mee en drink feestelijk nog een extra biertje. Het verschil is dat de dag erop zo ongeveer een algehele vrije dag is, zodat een groot deel van de natie met mij meedoet.

Wat minder aan de jaarwisseling vind ik het vuurwerk. Hier in Zwolle val het eigenlijk nog mee, maar in het dorpje waar ik oorspronkelijk vandaan kom, lijkt het vijf dagen voor en na de jaarwisseling klein Kosovo, met als hoogtepunt 1 januari 0.00 uur, wanneer de NAVO-bombardementen lijken los te barsten. Verschil is alleen dat de kindsoldaten 100% vrijwillig werken met kilo’s door hun ouders in hun handjes gestopt kruit.

Kijk, ik vind vuurwerk heel mooi, maar dan alleen als het met een zekere geordendheid wordt afgestoken , zodat je van elke vuurpijl met een luid ooh- en aahgeroep kan genieten. Maar juist met oud en nieuw mag elke minder- of meerderjarige randdebiel z’n frustraties van het hele jaar wegknallen, met als gevolg dat de winterse nieuwjaarsnacht meer weg heeft van een warme zomerdag, je nog liever de lucht inademt van een traangasgranaat en je je buren geen gelukkig nieuwjaar kunt wensen zonder derdegraads brandwonden op te lopen. Laat vuurwerk alsjeblieft over aan degenen die er verstand van hebben en niet aan elke willekeurige gek die probeert zijn eigen Enschede te creëren.

This site tracked by OneStat.com. Get your own free site tracker.