Columns van Smoel.nl

Winkelverbod

door Janske Mollen

Niks heerlijker dan geld uitgeven. Aan koffie drinken in de stad met vriendinnen. Aan lekker eten en drinken, kleding, snuisterijen of nieuwe schoenen of een tas. Of wat te denken van nieuwe apparatuur? Cd’s, dvd’s en spullen om je kamer voor eens en altijd netjes te kunnen maken (dat lukt me overigens al jaren niet, ongeacht de aanschaf ervan). Eigenlijk vind ik alles leuk om geld aan uit te geven.

Daarom is het wat mij betreft maar goed dat er in Zwolle geen Ikea, of erger nog; Hennes & Mauritz, zit. Een keer zo’n winkel binnenlopen en ik kom met dingen buiten die ik zeker niet nodig had. En dat alleen maar omdat de Benny of de Lacktafeltjes uitverkocht waren. En die impuls-aankopen zijn zo koddig dat je ze niet kunt laten liggen. De Xenos is daar ook zo’n voorbeeld van. Wat je daar ook uit het rek pakt, leuk, leuker, leukst. En het kost geen drol.

Vandaag heb ik nog zo’n winkel 'ontdekt'. De Mediamarkt is mijn nieuwe hel en hemel tegelijk. Alles hebben ze er. Voor vooroorlogse prijzen. En zelfs als je voor een ceedeetje naar binnen ging, mooi dat je – net als ik vandaag – met veel meer dan dat buiten komt.

Ik ging voor een cd die iemand me aanraadde (Depeche Mode, Exciter) en kwam met de cd, een dvd-speler en een of ander kabeltje naar buiten. Maar ik had serieus ook bij stofzuigers staan kijken, bij espresso-apparaten (‘Niet doen, je hebt en een Senseo en een gewoon apparaat.’), bij alle soorten cd’s, bij tv’s, en mp3-spelers.

Ik was niet alleen trots op mijn dvd-speler toen ik naar buiten liep, maar ook op al die dingen die ik niet had gekocht. Zou je ook vrijwillig een straat- of winkelverbod kunnen krijgen? Want die winkel gaat me geld kosten. Dat staat vast.

0 reacties

Mythe: Schluter kan planten onderhouden

door Wim Schluter

Ik heb een ontzagwekkend respect voor wetenschappers. Vooral voor die wetenschappers die achter hun bureau een stelling bedenken, en die dan persoonlijk en in de praktijk onderuit willen halen om bij falende pogingen het bewijs te leveren voor die stelling. Prachtig. Een beetje zoals de Mythbusters op Discovery Channel dat doen, maar dan precies andersom.

De stelling die ik deze week wilde bewijzen: ik kan daadwerkelijk best wel planten onderhouden. De zeldzame kamerplant in mijn huis lijdt meestal een kommervol bestaan.
Mijn theorie: dat komt omdat ik op dit moment maar één plant heb. Daardoor vergeet ik regelmatig de gieter te pakken, waardoor het individu ondergaat.
Hypothese: door meerdere kamerplanten te nemen, wordt ik er voortdurend op gewezen dat het nodig is om te bewateren.

Alles voor de wetenschap: bij Sir Albert’s Garden - de bloemenhoek van de AH - kocht ik een handvol sfeervolle, mij totaal onbekende (lees: nog groene) kamerplanten in fleurige potten. Op strategische punten in mijn huis neergezet, waarna experiment ‘drainage’ kon beginnen.

De eerste dagen ging het goed; de nieuwelingen in mijn huis konden rekenen op een ferme portie aandacht en water. Ik plukte dode bloemetjes, veegde stof van blaadjes en liet de gieter z’n werk doen. Rond de woensdag kwam het verval; ik begon te wennen aan de nieuwelingen, rende ‘s ochtends naar mijn forensentrein met de gedachte dat ik toch vanavond echt weer moest gieten, en bedacht me dat de volgende dag opnieuw.

We zijn nu een week of twee verder. De eerste groene planten heb ik zojuist de tuin ingeworpen, een nog te redden fiscus is geadopteerd door een buurvrouw, een cactus lijkt nog te redden. Maar misschien ook niet. Ik heb mijn eigen hypothese met succes ten gronde gericht. ‘Myth busted’.

0 reacties

Oost’n

door Wim Schluter

Laten we hem M. noemen. Gewoon M. Zo’n baby-boomer uit het westen des lands. Hoho, columnistje; gaan we iemand afrekenen op z’n afkomst? Antwoord; ja. Dat gaan we doen. Maar niet zomaar iemand. Wij rekenen M. af op zijn afkomst.

Waar M. dan precies vandaan komt? Ach, om precies te zijn; dat maakt niet uit. M. maakt het namelijk ook niet veel uit. Ten tijde van een conflict verklaarde hij mijn tamelijk koppige instelling met de mededeling ‘dat die houding waarschijnlijk te danken is aan je afkomst. Je komt toch uit de Achterhoek, is ‘t niet?’.

Ter informatie; jullie dienbare columnist is geboren in het Twentse Enschede, volgde zijn opleiding in het Zwolse, raakte verliefd op Kampen en woont dientengevolge daar nu. Voor wie nu nog niet-begrijpend naar z’n beeldscherm staart; haal als de sodeflikker je aardrijkskundeboek uit de kast en leer dat de Achterhoek in het Gelderse ligt. En mijn levensloop zich afspeelt in Overijssel.

Voor M. is dit allemaal één grote, grijze massa. M. woont namelijk ten westen van Amersfoort. En voor hem begint voorbij Harderwijk zo ongeveer het grote platteland. En daar begint voor hem de wereld van domme, achtergestelde, eenvoudige boerenlullen. Zoals ik. De Achterhoek, Overijssel, Twente... soit. Dat misverstand krijgen we er nooit meer uit, denk ik.

Ik hoop alleen dat... tsja... wat hoop ik eigenlijk? Nou, ik hoop dat M. op een regenachtige zondagmiddag - bij wijze van een schrijnend gebrek aan een normaal sociaal leven - een eindje uit rijden gaat in z’n Koreaanse tweezitter. 'Stukje rijden', zoals Westerlingen dat wel plachten te noemen. En dat M. na een ontspannen ritje onverhoeds in de Achterhoek geraakt, daar op een eenzaam landweggetje een niet mis te verstane ontmoeting met een eeuwenoude eik heeft en dan lang moet wachten op de brandweer die 'm er uit komt zagen. En dat ‘ie terwijl hij de nekkraag omkrijgt van een brandweerman - die 'm in plat Achterhoeks vertelt dat 't allemaal wel weer goedkomt - voor zich uitkijkt.

En daar dan, in het licht van de schijnwerpers, het logo van de Brandweer Gelderland reflecterend ziet oplichten. En zich dan realiseert: verdomd, Schluter woont hier in de buurt!

0 reacties

Zondag, zo’n dag…

door Wim Schluter

Altijd al een hekel gehad aan de lamlenderigheid van zondag. Houdt de zaterdag nog een beetje de lol d'r in, de zondag slaat diezelfde lol d'r weer uit. Hooguit een beetje bijkomend van de kater die de zaterdagavond heeft veroorzaakt. Zondag is wat mij betreft niet zo’n dag. Of eigenlijk; was niet zo'n dag.

Want…uitgeverscombinatie PCM heeft het zalige plan opgevat om een zondagskrant op de markt te brengen. In navolging van De Telegraaf. Op die krant heb ik sinds kort een abonnement. Dat begon afgelopen zomer als proefabonnement, en omdat ik nogal wispelturig ben qua krantenlezen dacht ik dat 't ook bij een proefabonnement zou blijven. Dat bleek niet het geval, en zo lang als ik ik het godsvruchtige Kampen woon zal ik het weekendabonnement blijven verlengen. Om de inhoud? Welnee.

De bezorging van de zondagochtend-Telegraaf gebeurt namelijk niet per fiets. Mijn bezorger/ster - ik heb hem/haar nog nooit gezien - pakt voor de zondagochtend namelijk niet zomaar een stalen ros, maar een gemotoriseerd stalen ros. De brommer, dus. Met stijgend genoegen lig ik op de zondagochtend rond de klok van half negen te wachten totdat ergens in de binnenstad het geknetter van de vermoedelijk zwaar opgevoerde Tomos-brommer de zwartgekousde en gereformeerde stilte doorbreekt. Met piepende remmen komt het voertuig tot stilstand, de brievenbus kleppert en dan wordt met een flinke dot gas de weg vervolgd. Op weg naar hopelijk weer een bijna-aanrijding met menig vroege kerkganger met hoedje. Terwijl de brommer weer uit gehoorafstand verdwijnt, blijf ik kraaiend van pret achter; mijn op één na leukste bedpretje is deze week weer geweest.

Dus mocht uitgeverij PCM doorzetten met de zondagkrant; mij hebben ze als abonnee. Hopelijk wordt deze dan met een ronkende Harley bezorgd.

0 reacties

Verdomd

(eerder gepubliceerd in 2003)
door Ramon Stoppelenburg

Ik zat ooit in de studio van een talk-radiostation in Amsterdam en was uitgenodigd om aan het eind van het uur iets luchtigs te vertellen. Tot die tijd mocht ik naast mij een discussie aanhoren over het wel of niet oprichten van een politieke moslimpartij in Nederland.

Naast mij aan tafel zat Dyab Abou Jahjah, de oprichter van de Arabische Europese Liga (AEL) in België die met alle plezier de oprichting van een een moslimpartij in Nederland zou behartigen. Ik wilde graag meedoen in de discussie en daarin de autotochtone Nederlander willen behartigen, maar hield wijs mijn mond.

Ik kan het verlangen naar een politieke moslimbeweging uit de hoek van de 2e en 3e generatie Turken en Marokkanen heel goed begrijpen, maar diezelfde mensen moeten ook maar eens begrijpen dat een enorm groot deel van de Nederlandse best wel heel "eenvoudig" is. En als je niet slim bent, begrijp je dingen niet zo goed. Ik vind dat de Turk of Marokkaan of Surinamer dat maar eens heel goed moet begrijpen!

Meer dan 40% van de Nederlandse autochtone bevolking "verdomd" tegenwoordig steeds sneller door de rans-televisie op commerciële zenders. Zelfs ik zit te denken om ook maar zo’n leuk schoteltje op mijn balkon te hangen voor wat variatie uit het verre buitenland. Ik kan zelfs een goede deal krijgen bij mijn Turkse overbuurman!

Een actieve islamitische beweging in Nederland is dus geen aanrader. Ik zou gaan voor beter onderwijs voor de autochtone Nederlanders. Maar als we dat zouden invoeren, merken we het resultaat pas bij de volgende generatie.

Wat blijft er over? Ik pleit dus voor intelligentere televisie. En kom dan niet aan met Discovery Channel of een nieuwsquiz op televisie, maar een algemeen Europees vernietigingsgebod op soaps, Idols en al die simpele opgeleukte entertainment programma’s en zendt in de tijd van sexlijnen, belspelletjes en horoscoopjournaals eens een documentaire uit van het dagelijks leven van een Nederlander.

Dat kan dus ook een Turkse Nederlander zijn. Of een Marokkaanse Nederlander. Misschien dat iedereen dan langszaam gaat begrijpen hoe Nederland in elkaar zit en met wie me wel niet allemaal samen wonen.

En zo snappen we gelijk weer waarom de moslim weer eens een schaap aan het slachten is en waarom half autochtoon Nederland momenteel verkleed in een polonaise loopt.

Want ik heb het verdomd moeilijk mee om dát uit de leggen aan mijn overbuurman!

0 reacties

Sokken

Door Wim Schluter

Alles wat ooit echt 'in' was, zal ook ooit weer 'uit' geraken. Hot or not, zeg maar. Ik smul aan het einde van het jaar altijd aan de lijstjes in kranten en tijdschriften waarin staat opgesomd wat in het nieuwe jaar allemaal nog kan, en wat écht niet meer kan. Niet dat ik me echt hou aan de voorschriften, maar 't is toch altijd prettig om te weten hoe ver je achter loopt.

Onverwacht kun je dan toch nog 'in' zijn met iets dat mogelijkerwijs compleet ‘uit’ is. Dit weekend was ik aan het schoonmaken met een oude, gescheurde spijkerbroek aan die bovendien iets te wijd was -blijkbaar toch nog iets afgevallen in januari. Daaronder een stel afgetrapte gympies, helemaal uit de eighties. Een buurvrouw klopte onverwacht aan met onze plaatselijke variant van het kopje suiker -namelijk de vraag naar een fles wijn, een kurkentrekker en een glas- en bleef belangstellend mijn werkzaamheden volgen. Ik mijzelf nog excuserend voor het feit da'k er zo slonzig bijliep. Observerend en drinkend kwam ze echter tot de conclusie dat ik met mijn baggy trousers, daarboven het streepje ondergoed en mijn afgetrapte gympies helemaal hip was. Kon zo de autochtone variant op Ali B. uitbeelden, zo begreep ik uit haar opmerkingen.

Iets wat ab-so-luut niet meer deugt in de nieuwe eeuw is het dragen van witte sokken. Mannen die dat doen, zo leert mijn wijde schare platonische vriendinnen mij regelmatig, die deugen niet. Dat zijn mannen die nog thuis wonen. Porno-DVD’s huren op de zondagmiddag. In het park bij de kinderspeelplaats hun ogen uitkijken. Kortom; viezeriken.

En dan dringt zich het beeld weer op van de jaren ’80 en ’90. En hét icoon van die tijd; Michael Jackson. Met die stampende discomuziek, onwaarschijnlijk gladde moonwalk en vooral; die witte sokken. Die dat dansje net iets beter deden uitkomen. Witte sokken onder een zwarte broek, die ook weer net iets te hoog was. Die Michael Jackson staat vanaf deze week voor de rechter in Amerika, wegens vieze dingetjes met te kleine jongetjes.

Witte sokken deugen niet, dus. Maar wacht af Michael; ooit komen ze weer 'in'. I rest my case.

0 reacties

This site tracked by OneStat.com. Get your own free site tracker.